W samym sercu Szczecina, w otoczeniu zieleni Parku Żeromskiego, kryje się niewielki drewniany budynek znany mieszkańcom jako "Domek Grabarza". Jego nazwa, choć tajemniczo brzmiąca, nie oddaje w pełni jego historii. W rzeczywistości domek ten został wzniesiony w 1928 roku jako siedziba ogrodnika cmentarnego, który sprawował pieczę nad pobliskim francuskim cmentarzem reformowanym. Historia tego miejsca sięga XVIII wieku, kiedy to król Prus Fryderyk Wilhelm zezwolił francuskim hugenotom na osiedlenie się w Szczecinie i założenie własnej gminy. Francuska społeczność otrzymała pozwolenie na budowę domów, prowadzenie manufaktur i organizację życia religijnego, w tym utworzenie własnego cmentarza. Nekropolia przetrwała do 1945 roku, kiedy to uległa zniszczeniu podczas alianckich bombardowań. Drewniany domek ogrodnika to jedyny zachowany ślad po tym miejscu, choć przez lata popadał w ruinę i był niemal zapomniany. W 2002 roku budynek został przekazany Stowarzyszeniu "Klub Storrady", które podjęło się jego renowacji i przekształcenia w ośrodek kultury. Dzięki staraniom członków klubu przeprowadzono liczne prace remontowe – wymieniono dach, ocieplono budynek, otoczono budynek ogrodzeniem. Mimo to domek nadal wymaga dalszej renowacji i dostosowania do potrzeb współczesnych użytkowników.